เล่าให้แม่ฟังว่าตอนที่พาแมวไปเดินสนามหญ้าครั้งแรก แมวของฉันไม่ยอมเดิน แต่วิ่งกลับมายืนบนรองเท้าของฉันแทน มันคงรู้สึกไม่มั่นคงเพราะหญ้ามันยวบๆ ไม่เหมือนพื้นที่ปาร์เก้ที่บ้าน แม่ฉันบอกว่าตอนเด็กๆฉันก็ทำแบบนั้นเวลาฉันต้องเดินบนสนามหญ้าหรือต้องยืนตรงคลื่นที่ทะเลครั้งแรก ฉันยืนเกาะขาพ่อแน่นและยืนบนรองเท้าพ่อเท่านั้น พ่อคงจะเป็นที่กำบังป้องกันภัยของฉัน ฉันคงรู้สึกปลอดภัย ฉันยิ้ม เราใช้ชีวิตมาถึงจุดนึงจุดที่ลืมๆไปบ้างเหมือนกัน ว่าครั้งหนึ่งใครบางคนคอยเอาใจใส่ดูแลเราเสมอ ถามฉันว่าพ่อฉันเป็นคนอย่างไร…
พ่อไม่เคยสอน ให้ประหยัด ไม่เคยสอนให้ปิดน้ำปิดไฟเมื่อไม่ใช้ ไม่เคยสอนว่าการศึกษามีค่ากว่าทรัพย์สมบัติ ไม่เคยสอนให้ทำดีและเป็นคนดี ไม่เคยสอนให้ดูแลร่างกายและจิตใจของตน ด้วยการเลือกทาน พ่อไม่เคยบอกว่าต้องออกกำลังกาย พ่อไม่เคยสอนให้ปล่อยวาง พ่อของฉันไม่เคยสอนให้ฉันเป็นคนดี ซื่อสัตย์ ขยัน อดทน และเก็บออม พ่อไม่เคยสอน แต่ … แต่พ่อของดิฉัน ‘ ทำ ‘ ทุกอย่างให้ฉันเห็นเป็นตัวอย่างและเป็นตัวอย่างที่ดีเสมอ คุณเชื่อหรือไม่ ฉันกำลังทำตามพ่อของฉันอย่างเคร่งครัด
ฉันรักพ่อ และรู้สึกขอบคุณเสมอ ดีใจที่เกิดเป็นลูกพ่อ
จากลูกสาวนอกกรอบ ^_^
กมลชนก ปานใจไดอารี่ 05-12-13
ฉันว่ามันเข้ากับเทศกาลสงกรานต์ สำหรับใครหลายคนสงกรานต์คงเป็นวันที่สาดน้ำกันสนุกสนาน แต่คนที่เป็นห่วงเรื่องน้ำขาดแคลนอย่างฉัน กลับคิดถึงการไปกราบพ่อกับแม่และขอขมาสิ่งที่อาจเคยทำพลาดพลั้ง ทำให้ท่านเสียใจด้วยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม อย่าลืมไปกอดท่านแน่นๆอีกครั้ง ทั้งๆที่ใครบางคนอาจทำแล้วทุกวันก็ตาม
เมื่อวานฉันตั้งใจทำอาหาร วันนี้ว่าจะเอาไปให้พ่อกับแม่ทาน แล้วคุณหล่ะคะ คุณไปที่ไหนทำอะไร
My father never taught me to save money. Never taught to turn the water or lights off. Never taught that education is more valuable than wealth. Never taught to do good and be good. Never taught to take care of our body and mind by eating & living healthy. Never taught to be like someone else. Instead he showed me and still is my example.
Kamonchanok Parnjai
Share this Post
