เลิกทาสมานานแล้ว ทำไมคุณยังตกเป็นทาสอยู่
เลิกทาสมานานแล้ว ทำไมคุณยังตกเป็นทาสอยู่ ดิฉันเห็นใครหลายคนใช้ชีวิตอย่างเหนื่อยเกินจำเป็นเพราะตกเป็นทาสของความต้องการของตัวเองหรือตกเป็นทาสของกฏเกณฑ์เก่าๆทางสังคม
อย่างใครก็ตามที่มีรถ (ดิฉันเองก็ด้วยคะ) ดิฉันว่าเราเป็นทาสของรถ ก็ไหนจะต้องขับมันไปเข้าอู่ให้ตรงตามเวลา ทำงานตัวเป็นเกลียวจนไม่มีเวลาเห็นหน้าคนที่รัก เพราะต้องหาเงินเอามาผ่อนรถนี่หล่ะคะ วันดีคืนดีรับเพื่อนมาด้วยก็ต้องขับไปส่งบ้าน ค่าน้ำมันก็เรา ดีไม่ดีถ้ารถเฉี่ยวชน เรานี่แหล่ะต้องรับผิดชอบ ถ้าไม่มีประกัน ก็เราก็ต้องหายืมเงินหรือทำงานหนักเพิ่มขึ้นเพื่อหาเงินมาใช้
สำหรับคนที่ไม่มีรถ ก็ทำงานเพื่อบ้าน ลองคิดดูใหม่อีกสักรอบเถอะคะ ก็ทำไมใครๆในโลกนี้ถึงอยากเป็นเจ้าของอะไรไปหมด เป็นเจ้าของเขา เป็นเจ้าของเธอ บางคนขอมีบ้านซักหลังก็ยังดี ดิฉันรู้จักน้องคนนึง เจอเธอที่ไร หน้าตาไม่ค่อยสบาย เธอบ่นว่าเธอเพิ่งซื้อบ้าน ดีใจที่เป็นเจ้าของบ้านแล้ว ดิฉันถามต่อว่าถ้าดีใจแล้วทำไมทำหน้าไม่สบาย เธอบอกว่าบ้านอยู่ไกลมากจนต้องตื่นเช้าขึ้น และกลับบ้านดึกมาก จนบางครั้งหลับในเกือบมีอุบัติเหต เพราะตื่นเช้านอนดึก แต่เธอบอก เพื่อแม่และเพื่อลูก เธอต้องทน
แต่ดิฉันกลับคิดต่างคะ ดิฉันว่าบ้านที่เธอบอกว่าเป็นของเธอนั้น จริงๆแล้วเป็นของธนาคารจนกว่าเธอจะผ่อนหมดต่างหาก และถ้าเธอผ่อนไม่หมดก็จะถูกยึด และที่ผ่อนมาก็จะสูญเปล่า แล้วถ้าบังเอิญวันใดวันนึงโชคไม่เข้าข้าง เธอหลับในจริงๆเรื่องราวจะเป็นอย่างไร เธอเล่าว่าตอนเช่าบ้านอยู่เธอมีเวลาทานเข้ากับแม่และลูกแทบทุกวันเพราะบ้านที่เช่านั้นอยู่ไม่ไกลที่ทำงานนัก ดิฉันแอบเสียดายเวลาแทนเธอจังคะ
ถ้าเราตัดกิเลส เลิกคิดและทำตามอย่างกัน ชีวิตของเราบางคนคงจะเรียบง่าย และเป็นสุขขึ้นอีกเยอะเลยคะ ดิฉันเองก็มีบ้าน และเพราะบ้านนี่แหล่ะที่ทำให้ดิฉันห่วงจนไปไหนไม่ได้ อยากเที่ยวก็ห่วงโน่นห่วงนี่ แล้วยังไงดิฉันก็ต้องเป็นทาสของบ้าน นั่งเฝ้าบ้านตัวเองประหนึ่งปู่โสมเฝ้าทรัพย์ บางคนมีบ้านเดียวเป็นทาสแค่หลังเดียวไม่พอ กลับต้องมีบ้านตากอากาศที่โน่นที่นี่
คนที่มีเงินล้นจนใช้ไม่หมด ดิฉันเข้าใจ แต่คนที่ทำงานหาเช้ากินค่ำ หรือมีนิดมีหน่อยจะมีทำไม
เพราะในที่สุดทุกวันหยุด ซึ่งน่าจะเป็นเรื่องตื่นเต้นได้ออกไปสำรวจโลกใหม่ แต่คุณกลับต้องขับรถเส้นทางเดิมๆที่ขับมาจนจะหลับตาขับได้ ลำบากทั้งตอนขับไปดูงานก่อสร้างตกแต่ง และต้องเบื่อกับการกลับไปที่เดิม บ้านซึ่งปิดสนิท แต่ครอบครัวและคุณต้องมาทำความสะอาดในวันที่ควรจะเป็นวันหยุดของคุณ ทุกวันหยุดคุณก็ต้องไปที่เดิม บ้านเดิม ก็ซื้อแล้วนี่ต้องไปให้คุ้ม ฝนตก ฟ้าร้อง น้ำท่วมก็สะดุ้งด้วยความเป็นห่วง แล้วสุขไหมเนี่ยกับการได้เป็นเจ้าของ
ลองคิดใหม่นะคะ จะดีกว่าไหมถ้าคุณเก็บเงินก้อนนั้นไว้สำรองในยามฉุกเฉิน แล้วเมื่ออยากไปเที่ยว ก็แค่จองโรงแรมเก๋ๆ ที่มีบริการพร้อมพรั่ง ในราคาที่คุณจะเช่าแบบนี้ไปอีกเป็นร้อยๆพันๆครั้ง ก็ยังไม่เท่ากับราคาบ้านที่คุณซื้อ แถมช่วยให้เศรษฐกิจในประเทศหมุนเวียนดีด้วย อยากทานอาหารก็สั่งได้เต็มอิ่ม ทานเสร็จก็ไม่ต้องล้างจาน และช่วยกันเก็บเข้าตู้ เหนื่อยกับวันหยุด
พอนึกภาพออกแล้วใช่ไหมคะ ว่าเราไม่เห็นต้องคิดตามที่คนอื่นเคยทำๆกันมาเลย เอาหล่ะใครบางคนเถียงว่าคนไม่มีลูกไม่มีวันเข้าใจที่ทำทุกอย่างเพราะเก็บไว้ให้ลูก ลองมาฟังลูกบางคนที่โตแล้วแต่ไม่เคยอยากได้ของที่คุณอาบเหงื่อต่างน้ำ และพรากเวลาที่คุณควรได้นอนกอดลูกและดูแลเขา ได้ยินหลายต่อหลายคนบอกว่าไม่มีวันที่จะอยู่ที่นั่น เพราะนั่นคือสิ่งที่พ่อแม่ชอบไม่ใช่เขาชอบ แน่หล่ะไม่ชอบก็ขายได้ แต่เราเป็นทาสสิ่งของเหล่านี้เพื่ออะไร เพื่อให้เราเหลือเวลาในชีวิตน้อยลง เพื่อให้เรามีชีวิตทำอย่างที่ฝันน้อยลง
หรือคะ
ประเด็นของดิฉันคือ เราควรจะซื้อเพราะเราจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องมีมัน ไม่ใช่แค่อยากได้ อยากมี ตามแบบแผนที่คนอื่นเคยทำไว้ หรือซื้อเพราะมันจำเป็นจริงๆ ไม่ใช่ซื้อหรือเป็นเจ้าของบางอย่าง เพราะเพื่อนเขาหรือพวกเขาใช้ ที่สำคัญคุณต้องรู้ตัวดี ในที่สุดทุกการเป็นเจ้าของ คุณคือคนที่ต้องรับผิดชอบทั้งหมด กรุณาคิดก่อน และถ้าคุณมีเงินเพียงพอที่จะซื้อและดูแลมันได้โดยไม่ได้ลำบาก ก็ซื้อเถอะคะ ถ้าคุณอยากทำอะไรตามๆกันก็ทำเหอะ ดิฉันแค่มองมุมต่างให้คุณอีกทาง
ใครชอบแนวคิดแบบนี้ อยากมีชีวิตแบบหมดห่วง ปลดความคิด จนตัวเบา เหมือนได้บินต้องสมัครมาฟังคอร์ส FLY Beginner สุข สวย รวย เก่ง ดูรายละเอียดของคอร์ส คลิ๊กที่นี่ อยากอ่าน Review ของคนฟังครั้งก่อน คลิ๊กที่นี่ และที่นี่ คุณจะรู้สึกปลดปล่อย จนตัวเบา และบินได้อย่างที่คุณต้องการคะ ประหนึ่งคุณมีปีกคะ สนใจลงชื่อได้คะ เมื่อคอร์สเปิดคุณจะได้ส่วนลดคะ และกรอกใบสมัครที่นี่
ติดต่อมาได้ที่ up.company.th@gmail.com หรือ FB นะคะ
Share this Post
