คนมักถามว่าทำไมฉันจึงดูมีความสุขเหลือเกิน ฉันมีความสุข เพราะเลือกอยู่กับคนที่เห็นคุณค่าของฉัน คนที่รู้สึกเป็นสุขที่ได้อยู่ใกล้ฉัน ไม่ใช่คนที่อยู่กับฉันเพื่อฆ่าเวลา ไม่ใช่คนที่เห็นฉันเป็นตัวสำรอง ไม่ใช่คนที่ตัดสินฉันไปเสียหมด ไม่ใช่คนที่ไม่เคยรู้สึกขอบคุณในทุกสิ่งที่ฉันทำ จง‘เลิก’อยู่กับคนที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของคุณ
คนที่ให้เลือกไม่ใช่แค่คนรักนะคะ หมายถึงทุกคนรอบตัว การได้คุยกับผู้คนมากมาย จึงทำให้ฉันได้รู้ว่าทุกข์ของคนส่วนใหญ่มาจากคนใกล้ตัวถ้าเราตัดทุกข์เหล่านั้นได้ เราก็เป็นสุข อย่าฟังคำสอนเก่าแก่ ที่คอยย้ำว่าคุณต้องห่วงครอบครัว คุณมีญาติพี่น้องเป็นโซ่ตรวนนั่นเป็นเรื่องที่หลายคนต้องต้องทน ต้องทุกข์ แล้วทำไมฉันถึงพูดแบบนี้ อ่านต่อคะ
น้องคนนึงเล่าให้ฟังว่า แค่ไปค้างคืนกับแฟนก่อนวันแต่งงาน โดนพ่อตราหน้าว่าเธอเป็นกะหรี่ มันมากไปไหม ถึงเธอจะเหลวแหลกไปกว่านั้น แต่ไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิที่เหยียบย่ำกันด้วยคำรุนแรงแบบนั้น
น้องอีกคนเล่าให้ฟังว่าเธอมักโดนพี่สาวเอาเปรียบและลงมือตบตี ถ้าทำอะไรไม่ได้อย่างใจ นั่นไม่เท่าไหร่่ แต่มักต่อว่าเธอด้วยคำพูดแย่ๆ ดูถูกว่าเธอเป็นคนที่ไร้ความสามารถ มันยิ่งทำให้เธอลุกขึ้นสู้ชีวิตไม่ได้ มันคือคำสาบที่ไม่ควรได้รับจากคนในครอบครัว
พี่สาวอีกคนเล่าว่าเธอโดนพี่น้องในครอบครัวหาว่าเป็นคนเยอะ และไม่ชอบใช้เวลากับเธอ แค่เพราะเธอเป็นคนไม่ทนกับคนไร้มารยาท เพราะเธอคิดต่างไปจากคนทั่วไป แค่เธอไม่อ่านข่าวในมุ้งของใคร ไม่นินทาใคร สำหรับฉันเธอกลับเป็นรุ่นพี่ที่ฉันมีความสุขที่ได้คุยด้วย ฉันกลับเห็นว่าเธอเป็นคนคุณภาพที่ฉันควรอยู่ใกล้เพื่อเรียนรู้ คนที่ไม่อยากเรียนรู้ ไม่อยากพยายามก็ไม่ควรเอาบรรทัดฐานของตัวเองมาตัดสินคนอื่น
แม่บ้านในออฟฟิคของฉัน ทำงานตัวเป็นเกลียว เหนื่อยแสนสาหัส เพื่อเป็นค่ารถมอเตอร์ไซค์ และรถกระบะให้พ่อกับน้องที่ขี้เกียจและขี้เมา ดิฉันเคยถามว่าทำไมต้องทำขนาดนี้ เธอว่าเพราะเป็นครอบครัว ถ้าคนในครอบครัวไม่ใส่ใจว่าหยาดเหงื่อของเธอทำให้เธอหมดแรงแค่ไหน เธอยังควรนับคนเหล่านั้นเป็นครอบครัวอยู่ไหม
ที่หนักกว่านั้นฉันเคยคุยกับผู้หญิงบาร์ เธอว่าแม่ส่งมาทำงานกับน้า ตั้งแต่ยังไม่จบ ม.3 แม่ว่าเรียนทำไมไปหาผัวรวยๆดีกว่า แล้วสุดท้ายเธอก็ต้องทำงานบาร์นอนกับคนไม่เลือกหน้า เพราะคำว่าครอบครัว ฉันถามเธอว่ารู้สึกอย่างไร เธอว่าไม่รู้สึกอะไร รู้แค่เกิดมาก็ต้องรับกรรม ถ้าใครสักคนในชีวิตพยายามทำให้คุณคิดว่าการทำให้ตัวเองไร้ค่าเป็นเรื่องปรกติ ฉันว่าถึงเวลาที่คุณต้องคิดใหม่คะ
ในส่วนตัวของดิฉัน ที่เป็นสุขได้ทุกวันนี้คือ ไม่ทน ถ้าดิฉันทนกลิ่นบุหรี่ไม่ได้ แต่คนใกล้ตัวพ่นบุหรี่ใส่ปุ๋ยๆ ก็ถึงเวลาต้องบอกลากัน ถ้าดิฉันรับคนปากจัด ขี้นินทา ไร้มารยาทไม่ได้ ดิฉันก็เลิกคบ และเมื่อดิฉันต้องทำอะไรให้ใคร ดิฉันมักเลือกทำให้คนที่รู้สึกสิ่งที่เราทำลงไปมีคุณค่า มากกว่าทำให้คนใกล้ตัว ที่ไม่เคยใส่ใจและไม่เคยรู้สึกขอบคุณ
แม้แต่ในเดทกับชายหนุ่ม ดิฉันเลิกนัดกับชายหนุ่มกลางเดท ถ้ารู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกทรีทอย่างไร้คุณค่า ไม่มีในชีวิตเรา ที่จะมีสิทธ์กดคุณให้ไร้ค่าและว้ำเติมด้วยถ้อยคำที่ไร้ความปราณี ถ้าคุณมีจงวางแผนชีวิตใหม่คะ เลือก เดินจากไปคะ
Share this Post
