ชีวิตรกๆ

นั่งคิดเล่นๆว่า มนุษย์เราทำสิ่งง่ายๆให้วุ่นวายไปหมด เรามี ชีวิตรกๆ รกมากชีวิตก็สกปรกเร็ว อย่างสิ่งพื้นฐานคืออาหาร,น้ำ,เสื้อผ้าและที่อยู่อาศัย แต่เราก็ดื่มน้ำที่สะอาดสุดๆกันไม่เป็น ต้องเอาน้ำตาลใส่ เอาสีใส่ เอาเคมีใส่ แล้วก็ดื่มกันเข้าไป ดื่มแล้วป่วย จนคิดว่าอาการป่วยเป็นเรื่องธรรมชาติ น้ำที่ว่าถ้าใส่กาแฟ ใส่ชา ใส่น้ำหวานกลิ่นผลไม้ จัดร้านสวย ทำพีอาร์เยอะๆ ก็แพงสุด

สุดท้ายเราก็จนลง ไม่มีเงินเก็บ แล้วเราคิดว่าเรื่องจนเป็นเรื่องธรรมชาติ แก้ไม่ได้ แล้วเราเริ่มโทษนั่นนี่ที่ทำให้ชีวิตเราแย่ลงอาหารก็ทานผักสดๆ ไม่ได้ ต้องเอาไปทอดกรอบ ใส่ผงชูรส ใส่รสชาตแปลกๆ สุดท้ายเราก็ป่วย เสื้อผ้า ตัดด้วยแพทเทิร์นใส่สวยๆ ก็พอแล้ว แต่เราก็หาชื่อ หาแบรนด์หาคนมีชื่อมาใส่ แพงอีกร้อยเท่า สุดท้ายเรารู้สึกว่าโลกนี้อยู่ยากขึ้น

เรามีสิ่งที่ทำให้ชีวิตสะดวกสบายมากขึ้น ช่วยจัดการสิ่งซับซ้อนในชีวิตได้ แต่เราต้องกลับไม่เหลือเวลากันเลย เพราะอะไร เพราะรถติด เพราะต้องตอบเมลล์ขยะ เพราะต้องส่งสติ๊กเกอร์ให้เพื่อนที่ไลน์ ส่งผิดก็ผิดใจกัน เราต้องแบ่งเวลามาคลิ๊กไลค์ให้เพื่อนที่เฟส เราเลยไม่มีเวลา อ่านหนังสือดีๆที่ทำให้เรารอบรู้มากขึ้น เรามีข้อความในกล่องข้อความขอองแอพมากมายที่เราต้องโหลด เราเลยไม่มีเวลามากพอที่จะไปออกกำลัง ไปดูแลชีวิต หรือแม้แต่หันไปยิ้มให้คนรักของเรา

ถึงเวลาหรือยังที่เราควรจะคิดสักนิด ว่าอะไรคือลดความซับซ้อน อะไรที่มันเกินคำว่าเรียบง่ายไปบ้าง ฉันคงไม่จำเป็นต้องขุดทุกรายละเอียดมาให้คุณ คิดใหม่ดีไหมว่าจะทำอย่างไรที่จะให้เรามีเวลามากขึ้น เรามีเทคโนโลยีมากมายที่สามารถเป็นผู้ช่วยเรา เลิกใช้เทคโนโลยี่เหล่านั้นเล่นเกมส์และเสียเวลาไปทั้งวันดีไหม อย่าลังเลที่จะลองกลับไปใช้ชีวิตเรียบง่ายอีกครั้ง ไม่ต้องกังวลกับสายตาของใครบางคน ที่กำลังตัดสินคุณ ทั้งเมื่อคุณทำอะไรที่เหมาะสมหรือแย่ที่สุดก็ตาม

มันเป็นชีวิตของคุณและคุณต้องเลือก จริงๆแล้ว’ชีวิต’เป็นสิ่งเรื่องง่าย แต่พวกเรายืนกรานที่จะทำให้มันซับซ้อนเอง ขงจื้อเคยกล่าวอย่างนั้น