ยาวนิด แต่ถ้าคุณเป็นคนไทยอยากให้อ่าน แล้วลองย้อนมองตัวเองว่าคุณเองเคยทำพฤติกรรมน่ารังเกียจพวกนี้ไหม และถ้าคุณเคยทำลองเปลี่ยนดูคะ ตอนที่ดิฉันรู้ว่าทหารให้ตั๋วฟรี ดิฉันกลับคิดว่าดิฉันจะไม่ไป เพราะอยากไปจ่ายเงินให้คนทำหนังมากกว่าและอยากให้ที่ว่างกับคนที่ไม่มีเงินจริงๆ และเมื่อข่าวออกมาดิฉันอายมากๆที่คนไทยไม่เคยมีวินัย ไร้มารยาท เห็นแก่ได้ เสื่อมศักดิ์ศรี ดีแต่โทษคนอื่น ไม่เคยเข้าใจว่าถ้าเราเข้าคิวเราทุกคนจะเสียเวลาน้อยกว่า (บางโรงเข้าแถวเป็นระเบียบดีมากจนน่ายกย่อง แต่วันนี้ขอพูดถึงความไร้ระเบียบ) คนไทยควรรู้จักมีวินัยและเลิกเอาตัวเองเป็นที่ตั้งของจักรวาลได้แล้ว เลิกเอาเปรียบสังคมได้แล้ว นี่แค่ของฟรี นี่คือของที่ไม่จำเป็นกับชีวิตเลยสักนิด พวกเรายังไร้ยางอาย ไร้ระเบียบ ไร้ความสำนึกได้ขนาดนี้ รู้ตัวไหมคะว่าเราเป็นคน เราโชคดีที่มีโอกาสศึกษา เรียนรู้ ทำไมเราไม่ร้องเรียนรู้จากตัวอย่างดีๆในโลกแล้วลองทำตามดูบ้าง ลองย้อนนึกไปถึงคนญี่ปุ่น ตอนที่พวกเขาเจอภัยพิบัติรุนแรง ทุกคนควรต้องแย่งสิ่งที่จำเป็น (ย้ำคะ สิ่งจำเป็น) เพื่อประทังชีวิต ในสถานการณ์แบบนั้นคนทั่วโลกสงสาร แต่ไม่มีใครสักคนสมเพศ คนญิปุ่นกลับทำเรื่องที่คนทั่วโลกก้มหัวคาราวะในความเป็นมนุษย์ที่พัฒนาแล้ว แม้ว่าประเทศจะต้องเผชิญกับโศกนาฎกรรมน่าเศร้าเช่นนี้ ญี่ปุ่นก็ยังแสดงภาพน่าประทับใจให้เห็นถึงสังคมที่มีรูปแบบอย่างดีสามารถรับมือกับวิกฤตอย่างนิ่งสงบและมีระเบียบ ทั้งที่ครั้งนั้นคือภัยพิบัติร้ายแรงที่สุดในรอบ 300 ปี แต่ชาวญี่ปุ่นกลับนิ่งได้ท่ามกลางความโกลาหล และสามารถจัดระเบียบความช่วยเหลือและปฎิบัติการกู้ภัยได้อย่างรวดเร็วและเป็นระบบ ไม่ใช่แค่คนของเขา แต่ผู้บริหารประเทศที่มีวิสัยทัศน์ในการจัดการ จนได้รับการชื่นชมศรัทธาจากชาวโลก
ในภาพคือช่วงพักผ่อนในอาคาร ภายหลังแผ่นดินไหว จะมีการเปิดทางไว้ กรณีอาจจะมีคนเดินผ่าน เผื่อเกิดกรณีฉุกเฉินและมีคนต้องการความช่วยเหลือเร่งด่วน พวกขายอมนั่งหลับ แทนการนอนกระจัดกระจายเต็มพื้นที่เพราะคิดเผื่อเหตการณ์ที่ยังมาไม่ถึง ที่อาจเกิดหรือไม่ก็ได้ แต่คิดเพื่อส่วนรวม ที่คนไทยไม่เคยคิด ดิฉันเคยเห็นรถพยาบาลเปิดหวอแต่รถไม่ยอมเปิดทางให้ จากการสัมภาษณ์ชาวญี่ปุ่นพวกเขารู้สึกอายที่จะต้องแซงคิว จึงต้องต่อคิวอย่างมีระเบียบ เพื่อรอรับอาหารตอนรับบริจาคหรือแม้แต่ในชีวิตประจำวันจากร้านสะดวกซื้อ ต่อคิวเข้าห้องน้ำในสถานการณ์ปรกติและทุกสถานการณ์ ถึงเวลาหรือยังคะ ที่เราจะทำแบบญี่ปุ่น คนทำผิดไร้มารยาท ไม่ต่อคิว จะถูกสังคมตำหนิ ไม่ให้โอกาสคนทำผิด คนทำผิดจะถูกสังคมตัดสินจนบางทีไม่อาจทนอยู่ในสภาพนั้นๆได้
ภัยพิบัติซึนามิครั้งนั้นเราเห็นความงดงามแห่งจิตใจมนุษย์ ที่มีวินัยท่ามกลางความโหดร้ายจากธรรมชาติ แต่ครั้งนี้ที่ประเทศไทย เราเห็นอะไร..เรารู้สึกอะไร ดิฉันเห็นว่าคนไทยไร้ยางอาย ขาดน้ำใจ ไม่รักษาเกียรติของตน โลภเอาแต่ได้ ถึงเวลาแล้วใช่ไหมคะที่เราต้องเอาวิชาจริยธรรมเข้าสู่การศึกษา ทั้งที่โรงเรียนที่บ้านและองค์กรใหญ่ๆ ถึงเวลาแล้วใช่ไหมที่เราจะเริ่มต่อว่าตัวเองและแก้ไขใหม่ให้ดีขึ้น ช่วยกันทำดีและเป็นหูเป็นตาผลักไสคนที่ไร้มารยาท ไร้ระเบียบให้ไม่มีที่ยืน และถึงเวลาที่เราต้องยอมเปลี่ยนระบบความคิดใหม่เพื่อให้ประเทศไทยเป็นประเทศที่พัฒนา ไม่ใช่ประเทศที่ไม่เคยพร้อมจะพัฒนาอะไร เริ่มจากตัวเราเองคะ มีคนบางส่วนพยายามทำดี พยายามเป็นตัวอย่างที่ดี แต่กลับโดนคนไร้ยางอายพวกนั้นดูดกลืน ต่อว่าและถูกเอาเปรียบ ทำตัวเป็นมาเฟีย ไร้มารยาทกักขละใส่ เพื่อให้พวกตน กลุ่มตนได้รับประโยชน์ มีทุกชนชั้น มีทุกอายุ มีทุกสถานที่ ถึงเวลาหรือยังคะ ทีเราจะกล้ายอมรับความจริงว่าเรากำลังเข้าสู่ยุคเสื่อม ถึงเวลาแล้วใช่ไหมคะที่เราต้องเอาวิชาจริยธรรมเข้าสู่การศึกษา ทั้งที่โรงเรียนและองค์กรใหญ่ๆ และถึงเวลาที่เราต้องยอมเปลี่ยนระบบความคิดใหม่ ฝึกวินัยให้เป็นนิสัยเพราะอะไรรู้ไหมคะ ในชีวิตพวกเราอาจได้เจอภัยพิบัติรุนแรงอีกหลายครั้ง ถ้าเราตัดความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ไม่ได้ เราจะจูงกันไปตายทั้งๆที่มือเท้ายังตะกายอยากได้มากกว่า และคนทั่วโลกคงหัวเราะเยาะเราว่าดูลิงค่างพวกนี้สิ น่าอนาถ ขนาดแค่ตั๋วหนังยังอลม่านขนาดนี้ อายไหมคะ ถ้ายังไม่อายลองพยายามดึงความเป็น ‘คน’ของเราออกมาและพยายามพัฒนาให้เป็น’มนุษย์’ เราอาจไม่เหลืออะไรให้ตะกายอีก มันอาจอยู่ลึกไปนิด แต่มันยังอยู่คะ ดิฉันเชื่อว่าคนไทยมีพื้นฐานดีๆ ที่พร้อมจะปรับตัว และคนไทยมีน้ำใจพอ (ถ้าฉุกคิด)
เลิกชี้นิ้วคนอื่นว่าเพราะมนุษย์ป้า มนุษย์ลุง เสื้อสีนั้นนี้ และเริ่มมองว่าเราทั้งหมดคือคนไทยเหมือนกัน กลุ่มก้อนเดียวกัน ไม่ใช่นั่นพวกฉัน นี่พวกเขา เรามาเรียกกันว่าพวกเราคนไทยได้ไหม มาช่วยกันแกร่งและทำตัวเป็นตัวอย่าง ลองชิ้นิ้วชี้ว่าตัวเอง แล้วฝึกจากตัวเรา หรือจากคนใกล้ตัวดีไหม ดิฉันไม่เถียงว่าดิฉันเองเคยเป็นคนไร้วินัย แต่ตอนนี้รู้สึกตัวแล้วว่าเราจะเลือกทำใหม่ให้เป็นตัวอย่าง และจะเลิกยอมให้ใครมาทำตัวไร้มารยาท กล้าต่อว่าคนผิดแล้วบอกให้เขาไปเข้าแถว ถ้ามันยากนัก จะตั้งกล้องถ่ายไประหว่างเตือนก็ไม่น่าจะเป็นไร เผื่อเขาหัดมาแว๊ดใส่จะได้ช่วยกันประจาน คนอยู่รอบข้างถ้าเห็นคนทำดีก็ช่วยกันเตือนนะคะ ช่วยคนที่เริ่มต่อว่าด้วยการโห่ ให้เขาอายครั้งหน้าจะได้ไม่กล้า เอาแค่เบาะๆ ให้แค่รู้สึก ไม่ใช่ให้ตายกันไปข้างนึง ยังไงเราก็คือพี่น้องกันทั้งนั้น ตีก้นเบาๆ กับตบจนถึงตายไม่เหมือนกันนะคะ แค่อยากให้ช่วยกันทำ ให้ช่วยกันตรวจตราสอดส่อง พอมีคนทำเยอะๆมันจะเป็นเทรนด์คะ เทรนด์ใหม่ที่คนไร้มารยาทต้อง OUT และไม่มีที่ยืนเพราะคนไม่ยอมรับ แล้วช่วยกันปรับปรุงและนำพาประเทศไปในทางที่ดีกว่า แก่นของเรายังไม่แข็งแรงพอที่จะแตกแยกและไร้ระเบียบคะ ถ้ารักประเทศจริงๆเริ่มจากเรื่องเล็กๆที่ทำง่ายๆ ‘คนไทยต้องเลิกมักง่าย เลิกไร้ยางอายซะที’ ยังแอบเชื่อว่าเราดีได้กว่าที่เราเป็นคะ ช่วยๆกันแชร์นะคะถ้าใครเห็นด้วย แชร์ซ้ำไปซ้ำมา จนกว่าวันนึงมันจะดีขึ้น ดิฉันยังเชื่อเสมอว่าประเทศไทยยังพร้อมที่จะกลับมาดีงามคะ
ปล ดิฉันมั่นใจว่าจะมีคนต่อต้านโพสท์นี้ด้วยการดึงและเปลี่ยนประเด็นไปต่างๆนาๆ อาจเป็นเพราะสิ่งที่ดิฉันเขียนโดนพวกเขา และเขาไม่อยากถูกต่อต้าน อยากมากดิฉันก็แค่ลบคอมเมนท์ป่วนทุกรูปแบบ และเข้าใจว่าบัวมีหลายระดับ ดิฉันอาจยังไม่พ้นนำ้ดี แต่กำลังดูตัวอย่างบัวดีๆที่พ้นน้ำอย่างสวยงาม ส่วนพวกที่ยังอยู่ในโคลนในตม ดิฉันแค่หวังว่าวันนึงพวกเขาจะโผล่พ้นตมนั้น
Share this Post
